مصائب خروج سیدالشهدا علیه‌السلام از مدینه
مدیـنـه حـسـیـنـت کجـا می‌رود؟ اگـر می‌رود شب چـرا می‌رود؟ غـریب وطن نـیمه‌شب از وطن غــریـبـانه پــیـش خــدا مـی‌رود دلِ شـب خــدا را صــدا می‌زنـد چرا سـاکـت و بی‌صدا می‌رود؟ اجل پیـش رو، مـادرش فـاطـمه بـه دنـبــال او از قــفــا مـی‌رود به تعجـیل رو در کجـا می‌بـرد؟ مگـر سـر بـرای خــدا می‌بـرد؟ شما هم چو مرغ شب ای ناقه‌ها بـنـالــیـد بـا زیـنـب ای نـاقـه‌هـا شب است و بـیابان پر از ولوله مـدیـنـه دعـا کـن به ایـن قـافـلـه هـمـانا بـه شـــوق وصـال خــدا گـرفــتـنـد از دیـگـران فـاصـلـه خــدا رحــم آرد بـه حـال ربـاب که بر کف گـرفـته کمان حرمله پـدر را بـبـرّند لب تـشـنـه ســر پــسـر را بـبـنـدنـد در سـلــسـلـه شـرار جـگـر شمع محـمـل شده نــــوای جــــرس آتـش دل شـده |